La Costa - Μια ιστορία σουρεαλισμού

Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι γνωρίζουμε το La Costa στην παραλία Ζούμπερι, κοντά στη Νέα Μάκρη Αττικής. Για όσους δεν το γνωρίζουν ν' αναφέρω συνοπτικά πως πρόκειται για ένα Cafe - Bar, το οποίο καταλαμβάνει ούτε λίγο ούτε πολύ μια ολόκληρη παραλία. Το πρωί και μεσημέρι λειτουργεί ως beach bar και το βράδυ ως bar - club. Ο χώρος είναι ωραίος και για αυτό αποτελεί στέκι πολλών ανθρώπων που θέλουν να κάνουν μια σύντομη απόδραση από την πόλη.

Βρέθηκα λοιπόν στο La Costa χθες Κυριακή με την παρέα μου, για ένα απογευματινό χαλαρωτικό καφεδάκι, δίπλα στο κύμα. Οι τιμές λίγο τσιμπημένες αλλά πιστεύω πως σε αποζημιώνει το τοπίο και η ατμόσφαιρα. Πριν φύγουμε, ενημέρωσα το παλικάρι για την πρόθεσή μας και ζήτησα να πληρώσω τους 4 καφέδες και τη μια σοκολάτα της παρέας. Εκείνος μου ανακοίνωσε πως ο λογαριασμός ήταν 32 ευρώ (?!) κι όπως συνηθίζω τώρα τελευταία, ζήτησα κι απόδειξη για την οποία έπρεπε να περιμένω λίγο αφού δεν είχε κοπεί.

Καθώς περίμενα, έκανα τη διαίρεση του 32 με το 5 και παραξενεύτηκα ιδιαίτερα όταν διαπίστωσα πως το αποτέλεσμά της είναι 6 και κάτι... Πόσο να έχει πια ένας καφές; Οι καφέδες είχαν 4 - 4,5 ευρώ και η σοκολάτα 5 - 6 ευρώ. Εκτός κι αν κερνάγαμε και το / τα διπλανά τραπεζάκια χωρίς να το ξέρω, ο λογαριασμός είχε κάποιο πρόβλημα. Όταν επέστρεψε το παλικάρι με τις αποδείξεις στα χέρια, έσπευσα να τον ρωτήσω πως ακριβώς βγαίνει το 32, στο οποίο μου απάντησε πως είχε κάνει λάθος και το πραγματικό ποσό ήταν 23 - ένα ομολογουμένως πιο λογικό νούμερο.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Από εδώ και κάτω ξεκινάει ο σουρεαλισμός. Ζήτησα από το παλικάρι να κρατήσει 24 και του έδωσα 54 με το σκεπτικό να πάρω 30 ευρώ ρέστα. Τα ρέστα όμως που έλαβα ήταν 18 ευρώ... Ρέστα από το φανταστικό λογαριασμό των 32 ευρώ κι όχι του πραγματικού των 23 ευρώ! Κι άντε να είμαστε καλόπιστοι και να πούμε πως λάθη γίνονται -έστω εις διπλούν. Οι πρωινές και μεσημεριανές αποδείξεις όμως που έλαβα, οι οποίες παρεμπιπτόντως δε συμπλήρωναν το πληρωθέν ποσό, επιβεβαίωσαν πως δεν επρόκειτο για λάθος. Τρίτο λάθος στο ίδιο μαγαζί δεν μπορώ να το δεχτώ!

Ένα πράγμα που μου τη δίνει, είναι να αισθάνομαι κορόιδο. Να αισθάνομαι πως κάποιος με περιπαίζει εμφανώς και με αναίδεια. Δε μπορώ να γνωρίζω αν επρόκειτο για τη γραμμή του μαγαζιού ή για μια καλή ευκαιρία να βγάλει το παλικάρι που σέρβιρε έναν και δύο μισθούς παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση όμως το κορόιδο θα ήμουν εγώ αν το έτρωγα αμάσητο. Πολύ ωραία η καραμέλα του σπασίκλα ή του γύφτου που αρέσκονται κάποιοι να μασουλούν, αλλά ας σκεφτούμε λίγο ποιος μας την έχει περάσει και ποιος τελικά ωφελείται από αυτή. Δύο φορές κορόιδο λοιπόν! Μια για να μην πω τίποτα και φανώ ο γύφτος της παρέας κι άλλη μια η αναιδέστατη ληστρική επιδρομή εναντίον μου, ή εναντίον οποιουδήποτε πελάτη.

Ποιος φταίει λοιπόν για αυτή την κατάσταση; Η σωστή απάντηση είναι ΟΛΟΙ! Κι εγώ που δεν απαίτησα να λάβω σωστές αποδείξεις, και το παλικάρι που ενώ ξέρει τι πρέπει να κάνει δεν το κάνει, και το κατάστημα που βγάζει λεφτά με ουρές αφού δεν κόβει αποδείξεις, και η τοπική αυτοδιοίκηση που θα κάνει τα στραβά μάτια προσβλέποντας στα ανταποδοτικά οφέλη και στο κράτος που δεν έχει φροντίσει να καταδικάσει εμπράκτως και να καυτηριάσει έντονα αυτά τα φαινόμενα. Εγώ λοιπόν, ξεκίνησα να διορθώσω το δικό μου μερίδιο της ευθύνης και με αυτή μου την ανάρτηση θα ήθελα να σας παροτρύνω να κάνετε κι εσείς το ίδιο. Το να απαιτούμε να μην είμαστε τα κορόιδα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΥΦΤΙΑ!

Socializer Widget By Blogger Yard

SOCIALIZE IT →

Tweet

FOLLOW US →

SHARE IT →